Шайхулислом мероси
Заҳабий раҳимаҳуллоҳ Шайхулислом ҳақида айтади:
«Агар рукн билан мақом ўртасида қасам ичсам шундай қасам ичардим: Мен ўз кўзим билан ҳали унга ўхшаганини кўрмадим. Ва у ҳам ўзига ўхшаган бир кишини кўрмаган!»
Ибн Ражаб, «Зайлу табоқати Ҳанабила 4/390.
661 ҳижрий йилда ашъарий (ва мотуридий)лар мазҳабини тор-мор қилган одам туғилади…
Мана 718 йилдан кейин ҳам, ашъарий (ва мотуридий)лар унинг номидан даҳшатга тушишади.
Шайхулислом Ибн Таимия раҳимаҳуллоҳнинг ким экани ҳақида қисқача))
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0838
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام رَحمَه اللّه:
ذكر الله تعالى عن آدم عليه السلام أنه لما فعل ما فعل قال: (ربنا ظلمنا أنفسنا وإن لم تغفر لنا وترحمنا لنكونن من الخاسرين)، وعن إبليس أنه قال: (فبما أغويتني لأزينن لهم في الأرض ولأغوينهم أجمعين)؛ فمن تاب أشبه أباه آدم، ومن أصر واحتج بالقدر أشبه إبليس.
مجموع الرسائل والمسائل، ٥/ ١٣٤.
«Аллоҳ таоло Одам алайҳиссалом қилиб қўйган ишини ёдга олиб деди:
«Улар
(Одам ва Ҳаво)
дедилар: Эй Роббимиз, биз ўз жонимизга зулм қилдик. Агар бизни мағфират ва раҳм қилмасанг, шубҳасиз, зиён кўргувчилардан бўлиб қоламиз»
.
(Аъроф: 23). Иблис ҳақида эса шундай деди:
«Мени йўлдан оздирганинг сабабли мен ҳам уларга
(гуноҳ ишларни)
зийнатлаб, барчаларини йўлдан оздираман».
(Ҳижр: 39). Демак, ким тавба қилса отаси Одамга ўхшабди. Ким ўжарлик қилса ва қадарни ўзига баҳона қилса, Иблисга ўхшабди».
«Мажмуъур расоил», 5/134.
http://t.me/shayxulislom
Шайхулислом Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳнинг ҳуснихатидан намуна.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0837
Ибн Таймия роҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله تعالى:
"ما ظهر في الشام ومصر والجزيرة الإلحاد والبدع سلط عليهم الكفار ولما أقاموا ما أقاموا من الإسلام وقهر الملحدين والمبتدعين نصرهم الله عزوجل على الكفار وكذلك لما كان أهل المشرق قائمين بالإسلام كانوا منصورين على الكفار المشركين من الترك والهند والصين وغيرهم فلما ظهر منهم ما ظهر من البدع والإلحاد والفجور سلط عليهم الكفار".
"الفرقان بين الحق والبطلان" (536/1).
«Шом, Миср ва Араб ярим оролида даҳрийлик ва бидъат пайдо бўлганида, кофирлар уларнинг устидан ҳокимиятга эга бўлдилар. Қачонки исломга амал қилишган вақтларида, даҳрий ва бидъатчиларни мағлуб этган вақтларида, Аллоҳ таоло уларга кофирлар устидан ғалаба берди. Шунингдек Шарқ халқлари ислом динини қўллаб-қувватлаганларида, турклар, ҳиндлар, Хитой ва бошқа миллатлардан иборат мушрик кофирлар устидан ғалаба қозонган эдилар. Қачонки уларнинг ичида бидъат, даҳрийлик ва бузуқлик пайдо бўлгач кофирлар уларни устидан ғолиб бўлишди».
«Фарқон баянул ҳаққи вал баатилани», 1/536.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0836
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
ولا بد للعبد من أوقات ينفرد بها بنفسه في دُعَائِهِ وذكره وصلاته وتفكره ومحاسبة نفسه وإصلاح قلبه.
مجموع الفتاوى، ٤٢٥/١٠.
«Банданинг ёлғиз қолиб дуо қиладиган, зикр қиладиган, намоз ўқийдиган, тафаккур қиладиган, нафсини сарҳисоб қилиб, қалбини ислоҳ қиладиган пайтлари бўлмоғи лозим».
«Мажмуъул фатово», 10/425.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0835
Ибн Таймия роҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"فإن تحقيق الشهادة بالتوحيد يقتضي ألا يحب إلا لله ولا يبغض إلا لله، ولا يوالي إلا لله، ولا يعادي إلا لله، وأن يحب ما يحبه الله، ويبغض ما أبغضه، ويأمر بما أمر الله به وينهى عما نهي الله عنه، وإنك لا ترجو إلا الله، ولا تخاف إلا الله، ولا تسأل إلا الله، هذا ملة إبراهيم، وهذا الإسلام الذي بعث الله به جميع المرسلين".
مجموع الفتاوى، ٣٣٧/٨.
«Дарҳақиқат, тавҳид шаҳодатини амалга ошириш фақат Аллоҳ учун яхши кўриш ва фақат Аллоҳ учун ёмон кўришни, фақат Аллоҳ учун дўстлашиш ва фақат Аллоҳ учун душманлашишни, фақат Аллоҳ яхши кўрган нарсани яхши кўриш ва Аллоҳ ёмон кўрган нарсани ёмон кўришни, фақат Аллоҳдан умид қилишингни, Аллоҳдан бошқадан қўрқмаслигингни, Аллоҳдан бошқадан сўрамаслигингни тақозо қилади. Мана шу Иброҳим миллатидир. Мана шу Аллоҳ таоло барча росуллари орқали юборган Исломдир».
«Мажмуъул фатово», 8/337.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0834
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"وكلما أراد العبد توجها إلى الله تعالى بقلبه ، جاء من الوسواس أمور أخرى، فإن الشيطان بمنزلة قاطع الطريق، كلما أراد العبد يسير إلى الله تعالى أراد قطع الطريق عليه؛ ولهذا قيل لبعض السلف: إن اليهود والنصارى يقولون: لا نوسوس، فقال: صدقوا، وما يصنع الشيطان بالبيت الخراب".
"مجموع الفتاوى" (22 / 608).
«Банда ҳар қачон қалби билан Аллоҳ таолога юзланишни хоҳлаганида, бошқа ишлардан васвасалар келиб чиқади. Шайтон йўл тўсар қароқчи кабидир. Банда ҳар қачон Аллоҳ томон юрса унинг йўлини тўсишни хоҳлайди. Шунинг учун салафи солиҳинларнинг бирига яҳуд ва насороларнинг «Биз ҳеч ҳам васваса бўлмаймиз», деган сўзи етганида, у киши: «Рост айтишипти, шайтон хароб бўлган уйда нима қилади?!», деб жавоб қилганлар».
«Мажмуъул фатаво», 22/608.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0833
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"فما حفظت حدود الله ومحارمه، ووصل الواصلون إليه، بمثل خوفه ورجائه ومحبته، فمتى خلا القلب من هذه الثلاث؛ فسد فساداً لا يرجى صلاحه أبدا، ومتى ضعف فيه شيء من هذه؛ ضعف إيمانه بحسبه".
مجموع الفتاوى، ٢١/١٥.
«Аллоҳдан
хавф
қилиш,
умид
қилиш ва
муҳаббат
қўйиш билан қилинганича бошқа бирон нарса билан Аллоҳнинг ҳад-ҳудудлари ва У ҳаром қилган ишлардан сақланилмади ва Унга боғланувчилар боғланмадилар. Қалб қачон мана шу учта нарсадан холи бўлса, кейин тузалиши умид қилинмайдиган даражада бузилади. Қачон унда мазкур нарсалардан бирортаси заифлашса, иймони ҳам ўшанча заифлашади».
«Мажмуъул фатаво», 15/21.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0832
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"فإن الرافضة ليس لهم عقل صريح ولا نقل صحيح، ولا يقيمون حقا، ولا يهدمون باطلا، لا بحجة وبيان، ولا بيد وسنان".
"منهاج السنة النبوية"، ٦٩/٤.
«Рофизаларда на соғлом ақл ва на тўғри нақл бор. Улар на ҳужжат-далил, на тушунтириш, на қўл, на тил билан ҳақни барпо қилмайдилар ва ботилни йўқ қилмайдилар».
«Минҳожус суннат ан-Набавийя», 4/69.
http://t.me/shayxulislom
#Нақл_0831
Ибн Таймия раҳимаҳуллоҳ айтади:
قال شيخ الإسلام ابن تيمية رحمه الله:
"فإن المسلمين متفقون على ما علموه بالأضطرار من دين الإسلام، أن العبد لا يجوز له أن يعبد ولا يدعو ولا يستغيث ولا يتوكل إلا على الله، وأن من عبد ملكا مقرباً، أو نبيا مرسلاً، أو دعاه، أو ٱستغاث به؛ فهو مشرك".
"مجموع الفتاوى"، ٢٧٢/٣.
«Мусулмонлар ислом динидан ўзлари аниқ билган нарсага кўра иттифоқ қилганларки, банда Аллоҳдан бошқасига ибодат қилиши, дуо қилиши мадад сўраши, таваккул қилиши жоиз бўлмайди, ким муқарраб фариштага ёки (Аллоҳ тарафидан) юборилган пайғамбарга сиғинса ёки унга дуо қилса ёки ундан мадад сўраса, у мушрик бўлади».
«Мажмуъул фатаво», 3/272.
http://t.me/shayxulislom